SYLWETKI ABSOLWENTÓW SZKOŁY

Doc. Dr hab. Irena Zawadzka z domu Kazik ur. się 4 września 1920 roku. Była uczennicą Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego w latach 1930-1938; w tymże Gimnazjum zdała maturę w maju 1938 roku. Studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1955 roku otrzymała tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy: „De Saphicae Alcaicaeque elocutionis colore epico”. W 1962 roku habilitowała się, przedstawiając pracę: „Les ´hapax eiremena` et les mots rares dans les fragments papyrologiques des trois grands tragiques grecs”. W dorobku naukowym I. Kazik-Zawadzkiej odnajdujemy monografie naukowe, artykuły, recenzje, a także przekłady i prace słownikowe. Zmarła we Fryburgu 4 listopada 1975 roku.

Dr Zofia Jadwiga Burda urodziła się 21 września 1903 roku w Przemyślu. Była absolwentką Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego w Rzeszowie. Maturę złożyła w 1923 roku. Podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i ukończyła je w 1932 roku, uzyskując tytuł doktora filozofii w zakresie filologii polskiej. Od roku 1928 pracowała w Gimnazjum Sióstr Niepokalanek w Jarosławiu, a od 1932 roku w Prywatnym Gimnazjum i Liceum Żeńskim w Rzeszowie. Kierowała biblioteką szkolną i czytelnią, uczyła w naszej szkole języka polskiego, historii i propedeutyki filozofii. 27 maja 1938 roku została dyrektorem szkoły jako pierwsza kobieta w dziejach Zakładu. Szkołą kierowała w latach 1938-1939 oraz 1944-1948.
W okresie okupacji pracowała w zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i aktywnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu. 16 sierpnia 1944 roku podjęła na nowo pracę dyrektora szkoły, którą kierowała do 1 września 1948 roku. Kolejne miejsca pracy dr Burdówny to: Technikum Handlowe i Technikum Samochodowe w Rzeszowie aż do przejścia na emeryturę 31 sierpnia 1969 roku. Zmarła w Rzeszowie 6 kwietnia 1986 roku.

Prof. dr hab. Władysława Kober-Jaworska – absolwentka Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego z roku 1928. Po maturze podjęła studia w zakresie romanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W dwudziestoleciu międzywojennym miała za sobą rozległe studia humanistyczne: romanistyka, anglistyka, Szkoła Nauk Politycznych.
Zainteresowania historią sztuki pojawiły się później, ale one przyniosły Pani Profesor największe osiągnięcia, zwłaszcza w sferze naukowej. Wydała „Pamiętnik” Tadeusza Makowskiego, napisała monografię Władysława Ślewińskiego, była autorką prac o Gauguinie i szkole Pont-Avent. Prowadziła badania komparatystyczne. Świetnie znała malarstwo polskie i europejskie przełomu XIX i XX wieku. Wykładała historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, pracowała również w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk.
Przygotowywała liczne wystawy, wśród których jest i ta – stworzona pospiesznie w Montrealu – pn. „Malarze polscy 1850-1950” z okazji przyjazdu do Kanady Jana Pawła II w 1984 roku.
Była dożywotnią honorową przewodniczącą Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyków Sztuki (AICA).
Za osiągnięcia naukowe, liczne publikacje w Polsce i za granicą, została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu francuskiej Legii Honorowej (1979), a także Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta (1998).

Mgr Kazimiera Pisulińska (z domu Ostyńska) – absolwentka Liceum Ogólnokształcącego nr 3 w Rzeszowie. Maturę złożyła w 1957 roku. Podjęła studia w zakresie chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim, a po ich ukończeniu pracowała przez trzy lata w Laboratorium Rzeszowskich Zakładów Owocowo-Warzywnych.
Ma 43-letni staż pracy pedagogicznej. Od 1966 roku rozpoczęła pracę jako nauczyciel chemii w III Liceum Ogólnokształcącym w Rzeszowie. W latach 1977 – 1988 była wicedyrektorem V Liceum Ogólnokształcącego w Rzeszowie, a następnie dyrektorem III Liceum Ogólnokształcącego im. Cypriana Kamila Norwida w Rzeszowie (1988 – 1992). Po zakończeniu kadencji dyrektora w 1992 roku pracowała jako nauczyciel chemii w III LO do 2004 roku, a w I Liceum Ogólnokształcącym w Rzeszowie do 2009 roku.
Jest nauczycielem dyplomowanym (od 2001 r.) oraz egzaminatorem i weryfikatorem egzaminu maturalnego z chemii, współpracuje z Okręgową Komisją Egzaminacyjną w Krakowie.
W czasie pracy pedagogicznej wykształciła kilku olimpijczyków. Opracowała program autorski dla klas biologiczno-chemicznych, który realizowała w latach 1994-1998, 1995-1999 oraz 2000-2004.
W latach 1998-2002 była przewodniczącą Państwowej Komisji Egzaminacyjnej Egzaminu Dojrzałości przy Podkarpackim Kuratorze Oświaty w Rzeszowie.
Od 1992 roku wykładała metodykę chemii studentom V roku chemii w Studium Pedagogicznym na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej.
Od roku 1993 współpracowała z przewodniczącym Oddziału Polskiego Towarzystwa Chemicznego Politechniki Rzeszowskiej. Zorganizowała wspólnie z Uczelnią seminarium pn. „Wybrane problemy chemii” dla uczniów ostatnich klas Liceum województwa podkarpackiego, a także warsztaty oraz konferencje metodyczne dla nauczycieli chemii Gimnazjum i Szkół Ponadgimnazjalnych. Była członkiem Komitetu Organizacyjnego XLII Zjazdu PTCh w Rzeszowie w 1999 roku, prowadziła obrady Sekcji Dydaktycznej.

Mgr Jadwiga Kupiszewska (z domu Marszałek) – złożyła egzamin dojrzałości w maju 1957 roku w Liceum Ogólnokształcącym nr 3 w Rzeszowie. Studia w zakresie biologii odbywała na Uniwersytecie Jagiellońskim, a po ich ukończeniu zajmowała się cytologią, profilaktyką raka.
Jednak pasją Pani Jadwigi Kupiszewskiej stało się malarstwo (członek Klubu Amatora Plastyka Wojewódzkiego Domu Kultury w Rzeszowie) i poezja. Wydała kilka tomików poetyckich: „Wieniec dożynkowy”, „Jestem Rzeką” (współautorstwo), „Moja Bernardyńska”, „W prześwicie wieżowców”, „Karnawałowy Olimp”.
Wiosną 2011 roku ukazał się „Pamiętnik zwany Ma-ka-gi-gi” – wspomnienia z lat szkolnych.

Prof. dr hab. med. Andrzej Urbanik uczęszczał do III LO w latach 1968-1972. Po złożeniu egzaminu maturalnego w 1972 roku i zdaniu egzaminów wstępnych studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie. W czasie studiów wykorzystał możliwości, jakie stwarzało krakowskie środowisko akademickie. Sporo żeglował - także i po morzu – i zaczął podróżować. Na zakończenie studiów zorganizował wyprawę samochodem ciężarowym po krajach Bliskiego Wschodu i założył Krakowski Klub Organizatorów Wypraw Trampingowych „Tramping Club”. Organizował wyprawy globtroterskie dla środowiska studenckiego, ale także sam sporo podróżował (ponad 100 zwiedzonych krajów). W 1987 roku przez pół roku odbył samotną, trwającą pół roku podróż dookoła świata (na przełomie 1991/92 powtórzył taką podróż ale inną trasą). Jest twórcą jednego z najpopularniejszych internetowych serwisów podróżniczych Travelbit – założony w 1976 jako centrum korespondencyjne a od 1996 w internecie. Napisał pierwszy polski przewodnik dla globtroterów (1987) i stworzył OSOTT (1985) czyli kultowe już, najbardziej prestiżowe coroczne spotkania polskich podróżników. W 2005 otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę podróżniczą w Polsce – Nagrodę Specjalną Kolosa za „Pionierską działalność dla stworzenia polskiego ruchu globtroterskiego i wieloletnią pomoc młodym ludziom w spełnianiu ich podróżniczych pragnień”. Podróżnicze pasje realizował i realizuje jako hobby, gdyż głównym jego zajęciem jest praca zawodowa. Jest lekarzem radiologiem, profesorem i kierownikiem Katedry Radiologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W ramach dodatkowych zainteresowań prowadził badania radiologiczne mumii egipskich. Rozwiązywał także zagadki przeszłości (między innymi badania szczątków generała Władysława Sikorskiego) przy pomocy technik radiologicznych.
Absolwent Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Krakowie - 1978
Tytuł dr med. - Akademia Medyczna w Gdańsku - 1991
Tytuł dr hab. med. - Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego – 2003
Tytuł profesora - 2009
Specjalista radiologii

Zatrudnienie:
1979 - 1988 Katedra Radiologii AM Kraków
1988 - 1992 Instytut Radiologii AM Gdańsk
1993 - Katedra Radiologii CM UJ (kierownik od 1998)
1993 - Zakład Diagnostyki Obrazowej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
(kierownik od 1998)
Staże:
Australia, Szpital Uniwersytecki w Sydney (Australia, 1987)
Szpital Uniwersytecki w Grazu (Austria, 1993)
Szpital Uniwersytecki w Zurychu (Szwajcaria, 1995)
Dorobek naukowy:
220 pozycji - artykuły (recenzowane czasopisma polskie i zagraniczne), rozdziały w książkach, filmy video, płyty CDR,
605 opublikowanych streszczeń prezentacji na kongresach polskich i zagranicznych
Pełnione funkcje:
Sekretarz Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego, 1988-92
Sekretarz Sekcji Radiologii Naczyniowej i Interwencyjnej PLTR, 1993-2004
Przewodniczący Sekcji Radiologii Naczyniowej i Interwencyjnej PLTR, 2004-2006
V-ce Prezes ZG Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego 2004-
Wojewódzki Konsultant ds. Radiologii-Diagnostyki Obrazowej, 1998-
Członek Redakcji, Polish Journal of Radiology, 2000-
Członek Redakcji, Przegląd Lekarski, 2000-
Członek Redakcji, The Neuradiology Journal, 2007-
Nagrody:
1992 - Nagroda Naukowa Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego
1998 - Wyróżnienie - Zjazd Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego, Katowice
1999 - I Nagroda- Liver Symposium, Bazylea
1999 - I Nagroda - Ogólnopolski Kongres Polskiego Towarzystwa Urologicznego, Warszawa
1999 - I Nagroda (praca z Europy wschodniej) - CIRSE Congress, Goteborg
2002 - Wyróżnienie - European Congress of Radiology, Wiedeń (była to po raz pierwszy przyznana nagroda dla zespołu z Polski przez to najwyższe gremium radiologiczne w Europie)
2002 - Srebrne Stypendium - Respiratory Society European Congress, Sztokholm
2004 - Nagroda Naukowa Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego
2004 - Medal im. W. Zawadowskiego "Zasłużony dla Radiologii Polskiej"
2004 - Wyróżnienia za 4 prace - Zjazd Polskiego Lekarskiego Towarzystwa
Radiologicznego, Mikołajki
2005 - Nagroda Główna - Zjazd Polskiego Medycznego Towarzystwa Rezonansu Magnetycznego, Szczyrk
2005 - III Nagroda - Kraków-Winnipeg Workshop, Kraków
2005 - Nagroda Główna - Kongres Polskiego Towarzystwa Psychogeriatrycznego, Wrocław
2005 - Copernicus Award - Nagroda Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego "Za wkład w badania mózgu"
2006 - II Nagroda - European Urology Meeting, Prague
2007 - Wyróżnienie - Radiology Society of North America Congress, Chicago (po raz pierwszy nagroda dla polskich radiologów przyznana na najważniejszym na świecie kongresie radiologicznym)
2009 – Nominowanie prezentowanej pracy jako jednej z 40 najciekawszych na Radiology Society of North America Congress, Chicago
Hobby:
Historia cywilizacji, poezja, podróżowanie, żeglarstwo

Prof. dr hab. med. Jan W. Borowiec – absolwent III LO z roku 1972
Biogram
1968-1972 – nauka w III LO w Rzeszowie
1972-1979 – studia w Akademii Medycznej we Wrocławiu
1979 – kończy studia, otrzymując dyplom z wyróżnieniem i podejmuje pracę w Klinice Chirurgii Serca Akademii Medycznej we Wrocławiu
1984 – uzyskuje specjalizację z chirurgii ogólnej
1985 – emigruje do Szwecji, gdzie od 1987 roku zatrudniony jest w Szpitalu Uniwersyteckim w Uppsali, początkowo w Klinice Chirurgii Ogólnej (Kirurgiska Kliniken), a od 1988 w Klinice Torako-Kardiochirurgicznej (Thoraxkirurgiska Kliniken), gdzie pracuje nadal na stanowisku ordynatora (överläkare).
1992 rok - broni pracę doktorską w zakresie torako-kardiochirurgii
1998 – habilituje się na Uniwersytecie w Uppsali. Prowadzi działalność naukową w dziedzinie kardiochirurgii w Instytucie Nauk Chirurgicznych na Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Uppsali, na stanowisku associated professor in thoracic surgery

W ramach wymiany naukowej przebywa na licznych stypendiach zagranicznych.
1994-1995 pracuje w akademickich ośrodkach naukowych w USA i Kanadzie: John Hopkins Hospital w Baltimore, Pennsylvania University Hospital w Filadelfii, Toronto Hospital and Medical School, UCLA Medical School w Los Angeles
1996 – przebywa na Stanford University Medical School i Loma Linda University Medical Center
2008 - prowadzi badania naukowe w Athens, Ohio University, USA

Autor kilkudziesięciu prac naukowych publikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach medycznych. Wykładowca na wielu międzynarodowych kongresach i konferencjach naukowych.

Członek: Societas Chirurgorum Polonorum Classis Chirurgiae Thoracis, Cordis et Vasorum, Scandinavian Association for Thoracic Surgery, Swedish Society of Medicine, Swedish Physician Association, Mediterranean Association of Cardiology and Cardiac Surgery, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, European Association of Cardio–thoracic Surgery, Polskiego Towarzystwa Torako-kardiochirurgów.

1997 – 2001 – członek Redakcji “Scandinavian Cardiovascular Journal”
2003 – członek Rady Redakcyjnej “Polish Journal of Cardiothoracic Surgery”

Miejsce pracy: Cardiothoracic Surgery Department, Uppsala University Hospital, Sweden
Poprzednie miejsce pracy: Klinika Chirurgii Serca, Akademia Medyczna, Wrocław

Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej 2000
Gloria Medicinae – Odznaczenie Polskiego Towarzystwa Medycznego – 2009

Działacz w polskich środowiskach emigracyjnych w Szwecji oraz na świecie, szczególnie wśród Polonii medycznej

Działalność społeczna: praca w grupie ekspertów „Polengruppen” przy gubernatorze regionu Uppsala (läns Landshövding), akcje pomocy sprzętowej dla szpitali wrocławskich, organizacja prezentacji w Polsce szwedzkiej służby zdrowia (11-18 kwietnia 1999 r.)
Współorganizuje konferencje, spotkania, program prezentacyjny szwedzkiej służby zdrowia dla polskich uczestników rządowej akcji „Polska teraz” – 20 września 2003r.

Od kilku kadencji członek Rady parafialnej przy katolickiej parafii Św. Łukasza w Uppsali

Wolontariusz akcji na rzecz polskich dzieci, które organizuje Polska Misja Katolicka w Sztokholmie

Jeden z czterech założycieli Polskiego Związku Medycznego w Szwecji (1991 r.), członek Zarządu Związku 1991-1994 i od 2000 twórca i redaktor odpowiedzialny za stronę internetową Związku. Wiceprzewodniczący Światowej Federacji Polonijnych Związków Medycznych (2003-2006, przewodniczący (2006-20090, członek Rady Federacji (od 2009 r.)

Polityk największej szwedzkiej partii prawicowej Moderata – członek władz wojewódzkich Uppsala Län od 2006 roku, władz komunalnych od 2010 roku.

Hobby: podróże, trekking, fotografia, muzyka (od opery po heavy metal) – wspólnie z żoną Marią i synami: Piotrem, Dawidem, Krzysiem i Robertem.